Om inflatie te bestrijden moet geld duurder worden gemaakt. Dit is een taak van de centrale banken. De Belgische overheid kan hier zelf dus weinig betekenen, evenals de Nationale Bank van België. Binnen de eurozone is dit namelijk een taak van de Europese Centrale Bank, kortweg de ECB.
Stekker uit QE
Enerzijds zette de ECB de quantitative easing (QE), haar opkoopprogramma stop. De centrale bank creëerde geld dat vervolgens werd gebruikt om vervolgens Europese overheidsobligaties op te kopen. Op deze manier pompte de Europese Centrale Bank de gelden in de economie. Door het toevoegen van geld daalde de waarde van het geld, het geld werd goedkoper.
Kiest u voor inflatie of recessie?
Anderzijds werd de rente met enkele forse rukken omhoog bijgesteld. Doordat de ECB de rente sterk laat stijgen, wordt het duurder om geld te lenen. Omwille van duurder geld daalt de vraag, waardoor de prijzen afkoelen en na verloop van tijd zelfs kunnen dalen. Door het stilvallen van de vraag naar goederen, valt ook het aanbod of productie meer en meer stil. Dit is uiteraard slecht nieuws voor de bedrijven met gevaar voor recessie. Ook voor werknemers betekent dit een verhoogde kans op werkloosheid waardoor de beleidsmakers van de ECB voor een dilemma komen te staan.
Door de rente te laten stijgen wordt de inflatie beteugelt maar verhoogt de centrale bank het risico op een recessie. Daarentegen wil men een recessie vermijden, moet de ECB de rente verhogen doch bestaat het risico dat de inflatie permanent wordt. De euro is geen nationale munt, hierdoor hebben overheden er zelf geen vat op. Sterke Eurolanden zoals bijvoorbeeld Duitsland en Nederland hebben alvast weinig appetijt in een budgettaire transfer naar zwakkere Eurolanden. Speculatie lijkt niet geheel onlogisch wanneer de geldhoeveelheid alsnog zou verhogen. Ook zou dit nefast zijn om de inflatie te bestrijden en zet dit alles toch weer de deur open naar een schuldencrisis 2.0.
